اندر احوالات یک آدامس چسبیده به کف پیاده رو !

سلام!

خب خب خوبین چه خبرا چیکار میکنین؟ امیدوارم که هرجای این کره ی خاکی باشید حالتون خوب باشه و لحظه های خوب و خوشی رو سپری کنید! یه چندوقتی نبودم... زیاد نبود فقط یه سه چهار روز. به کارای عقب افتادم میرسیدم و شایدم نمیرسیدم چون به ویروس WIDE یت بدجوری گرفتار شدم. اون از صبحها ( صبح که چه عرض کنم؟ ) که ساعت 11 یا 12 از خواب بیدار میشم و اونم از ساعت هایی که میشینم سریالای چرت و خزئبل PMC و یا حتی در بدترین مواقع GEM رو تماشا میکنم و الکی این کانال و اون کانال میکنم که یکم فقط تو حالت خلسه باشم! ... حکماً درس میخونم ولی اصولآً و فروعاً در هفتاد درصد مواقع همش درحال خیره شدن به کتابم و یا گوش کردن به آهنگ و این چیزا ... خب ولش کن ... وقتی امروز رفتم حموم و اومدم و مختصری هلو شدم (!) و قیافه ام کمی از حالت فسیل شده دراومد یه کم تیپ زدم و برم عکس بگیرم. من هنوز روی صندلی ننشسته بودم دیدم یه صدای ذیغ ذیغی اومد و فرت یارو گفت تموم شد! گفتم آقا من هنوز نشستم که!؟ یارو گفت علم پیشرفت کرده دیجه منم با چهره ای پاچیده بر در و دیوار از عکاسی اومدم بیرون. سریال قهوه تلخ رو هم گرفتم دیدم. من نفهمیدم مهران مدیری چرا یه کاری نکرد که سی دی ها قابل رایت کردن و یا کپی کردن تو کامپیوتر نباشند!؟ ، که مجبور نباشه اولش التماس کنه که جان من جان من جاااان من کپی نکنید! ... از رفیقم گرفتم اپیزودهاشو Episodes یا همون قسمت هاشو توی فلشش بود ! کامل نگاه کردم، الان یه حسی بهم دست داده که میخوام برم تا الان هرچی قسمت اومده بخرم و حمایت کنم این پروژه ی بس باحال را !!!

بقول فرشید منافی " قرررررررررررررررررربون" خودم برم که اینقدر باحالم... یه نفر بود یه بار بهم گفت بدجمس فکر کردم منظورش بدجنس بود ولی همون بدجمس منظورش بود و الان حس میکنم که درکل من آدم بدجمسی هستم... 

پانوشت یک : الان پستم نمیومد ولی خب چرندیاتی نوشتیم تا وبلاگ را خاکروبی ای بنماییم!

پانوشت دو : لعنتی ! من یه نابغه ام ... "رایدر"

پانوشت سه : روزهای سردرگمی!

پانوشت چهار : ذیغ ذیغ ذیغ ذیغ ذیغ 

پانوشت پنج : قهوه تلخ !

پانوشت شش : ریاله ؟ تومنه ؟ یورو و ِ ؟

پانوشت هفت : دلم گرفته تو پانوشت بعدی یه کلمه در میکنم که بخندم!

پانوشت هشت : قورپارچاغ!

پانوشت نه : چه خبره بابا پستم شد پانوشت !