زمان حالی وجود نداره ، یعنی الان که داریم صحبت می کنیم داره میگذره و هر لحظه جز گذشته به حساب میاد و آینده هم هنوز نیومده درکل دو زمان داریم گذشته و آینده و الان که دارین این نوشته رو میخونید یا وقتی میگید "الان حاله" تموم که شد جمله گذشته و دیگه شده جز زمان گذشته ...
پانوشت یک : عجب!
پانوشت دو : خیلی جالب بود دقت نکرده بودم...
در کل ساکت شی بهتره هم به نفع خودته هم به نفع بقیه
من فکر میکنم شما خیلی دستوری به قضیه نگاه میکنید. اگه از نظر ادبیات (مخصوصا عامیانه) به این قضیه نگاه کنیم، موضوع فرق میکنه. اون موقع دیگه حال هم جایگاه خودشو داره. مثل وقتی که حضرت خیام می گه:
بر نامده و گذشته بنیاد مکن
حالی خوش باش و عمر بر باد مکن.
در ضمن خوشحالم از پیدا کردن این وبلاگ. موفق باشین...
خیلی متشکرم
شاید تا جمله رو بگی حال تموم شده باشه ولی وقتی بهش قک میکنی خوب تو همون لحظه ای
نظرت چیه؟
نخیر همون چیزی که من گفتم درسته
اول : حق ادبی و کپی رایت را رعایت بنما
دوم : انسان همه ضرب و زورش اتصال گذشتش به آینده و زمان حالی وجود نداره و کلا یه چیز دل خوش کنکه
سوم : مهناز خانم جناب خیام با همه عظمت و احترامی که برام داره نباید فکر کنی که اشتباه نمیکرده از نظر همه شاعران تو این فاز ها اشتباه برداشت شده ولی کلا نفس اعتقاد خیام تفاوتی نداره چون میخواسته چیزه خاصی رو بگه ( ماتریال بوده و چقدر هم کار درست )
ایران تو دوران ایشون و خیلی ادیبان ما ایران امروز نبوده امید به زندگی زیر صفر بوده و اوضاع به حدی ناپایدار بوده که نمیتونی تصور کنی
حالا دیگه بیشتر سرتونو درد نمیارم
شایان جان شما هم یک سوزن به خود یک جوال دوز به مردم لطفا
تو یه نابغه ای سامان