بپُستم !

سلام !

چه خبرات؟ حالتون خوبه ؟ یا بقول بعضیا خوفه ؟ ... اصولاً مد شده که کلمات فارسی رو - که همینجوری دارن از بین میرن طی زمان - بیایم و منفجر کنیم و به کلمات نسبتاً مزخرف ِ جدیدی تبدیل کنیم! ... یا مثلاً مد شده که رفتیم توی وبلاگ دیدیم پستش شونصد پاراگرافه بدون خوندن حتی یک خط از اون پست بیایم آخرش بنویسم وای وای چقدر قشنگ بود خیلی حال کردم ( !‌ ) ... خب اول یخورده از این کلمات مزخرف بگم، بتایپ، بزنگ، بنظر، بحرف، بپاچ، بمیر ... بابا اینا دیگه چه مدلشه؟ زنگ بزن و حرف بزن و تایپ کن بهتر نیس؟ حالا خیلی هم حال میکنن که همچین تیکه کلامایی رو استفاده میکنن و احساس خوبی هم بهشون دست میده. حالا بزنگ مثلاً بد نیس ولی بقیه ش یه جوریه... راستش یه دوستی یه تعریف خفنگی کرد از بازی سیمز منم جوگیر شدم و از اونجایی که من آدم فیوزپریده ای هستم فرتی رهسپار شدم که برم اون بازی رو بگیرم ( زیاد باحالم نیس ) و بنصبم(!). خب ... امروز یَک ناهاری زدم بر بدن که نگو و نپرس، از اونجایی که گذا ( همون غذا ) بسیار نقش مهمی در سلامت آدمی داره باید بگم که امروز باقالی پلو با گوشتی زدم بس فیل یا پیل افکن! ... حالا اون یه طرف، من عاشق اون سوپ جوی پرمخلفاتی شدم که طرف زحمت کشیده بود درست کرده بود. یه لحظه هم داشتم سوپ رو با نون میخوردم یاد ارتش سرخ روسیه افتادم که توی این فیلمای آپارات سوخته نشون میداد که با آلمانیا میجنگیدن و توی اون سرمای سگ یَخان ( متضاد سگ پزان ) میخوردن ... دیگه سرتون رو درد نمیارم چون دوستان میگن پستات زیاد میشه نمیتونیم بخونیم، فکر کنم اصلاً از تکنولوژی ای که برای ذخیره کردن صفحه اومده هنوز خبری ندارن 

پانوشت یک: مستند الفبای افغان چقدر ناراحت کننده بود اشکم درومد!

پانوشت دو : دون ژوان !

پانوشت سه: بسکتبال چرا باختیم پس ! همش با پنج امتیاز ...

پانوشت چهار : بچه گربه دوتا پیدا کردم!!! مادرشون نمیزاره بیارمشون، چَک میخوابونه زیر گوشم!

پانوشت پنج : داوود ملکی کجایی پس ؟ 

پانوشت تصویری :